Z góry uprzedzę, że jeśli ktoś się chce zabierać za te przygody Pii i Olivera, to może na dobre zapomnieć o otaczającym świecie, jedzeniu i piciu, a nawet siku będzie robione w tempie ekspresowym. 😉 Wciąga, okropnie wciąga! Tylko dlaczego? Pewnie... Continue reading →

Dopaść tę książkę (a najlepiej całą serię) w wersji papierowej, to byłby naprawdę wyczyn! Nie pierwszy już raz zdarza mi się, że książki wydane około roku 2010 (o tych przed tym rokiem już nawet nie wspominając!), po prostu są nie... Continue reading →

Nie jestem fanką fantastyki z jednej prostej przyczyny: przydługie opisy wędrówki/krainy/rodów/walk i ogólnie całego uniwersum – po prostu mnie nużą i nie widzę sensu w notorycznym kartkowaniu lektury, żeby dokopać się do jako takiej akcji i dialogów. Kiedy więc w... Continue reading →

Emil Zola dotychczas kojarzył mi się raczej z historiami miłosnymi. Nie wiem czemu wrzuciłam tego francuskiego, naturalistycznego pisarza do worka twórców opowieści romantycznych (chyba zmylił mnie tytuł „Kartka miłości”, który czytałam dawno temu i niewiele z niej pamiętam 😛 ),... Continue reading →

„Pieniądze to nie wszystko” Rhys Bowen, to już czwarty tom świetnej serii kryminału w stylu retro, który przenosi nas do Nowego Jorku (tym razem nie tylko ;)) na początku XX wieku. Niezastąpiona, wszędobylska, wtykająca nos w nie swoje sprawy Molly,... Continue reading →

Wdzięk szczegółów ledwie dozwala myśleć, czy całość oznacza co więcej nad marzenie nocy Świętojańskiej. Sztuka ma naturę snów i marzeń, nielogiczność fantazyjną. Najsprzeczniejsze żywioły schodzą się tu i ocierają: duchy, królowie, szewcy, poczwary… los rozprasza i łączy, kropelka soku zmienia... Continue reading →

Trylogia grobiańska w natarciu! Po świetnej części „Ludzie w nienawiści”, z niecierpliwością wyczekiwałam „Mrocznego kręgu” i kiedy wreszcie te ponad 700 stron zamieszkało w mojej biblioteczce, uradowało nie tylko moje oczy, ale również i palce (bo jakoś papieru jest naprawdę... Continue reading →

Pamiętam, że rymowałam od zawsze. Nie sprawia mi to problemu, słowa same tak się dobierają, że powstaje z nich zgrabny wierszyk, który potrafi rozbawić. Jakież było moje zaskoczenie, że wsadzono mi w łapki lekturę szkolną, która się rymowała! „Zemsta” Aleksandra... Continue reading →

To było piękne! „Patriota” był idealnym zwieńczeniem trylogii! Nie było cukierkowego przesytu, ściskanie w żołądku towarzyszyło co rusz, łapki pociły się ze stresu, serce waliło jak oszalałe. Chylę czoła Marie Lu, naprawdę udało Ci się mnie zachwycić! Czasami słońce zachodzi... Continue reading →

No i stało się, ryczałam jak bóbr! Marie Lu, coś Ty mi zrobiła! Jeśli każdy tom będzie lepszy od poprzedniego, to ja nie wiem jak poradzę sobie, kiedy skończę „Patriotę”… Nie mogłam przejść do porządku dziennego, kiedy dotarłam do końcowej... Continue reading →