„Kwak rudy nie szczyty” czyli „Czerwień rubinu” Kerstin Gier

Kerstin Gier „Czerwień rubinu” (I tom Trylogii Czasu)

Jedni oglądają filmy kostiumowe, a inni bawią się chronografem i tak trafiają do epok, gdzie wymyślne kapelusze, bufiaste rękawy i stukot szpad ekscytują, a sekrety skrywane przez wieki są jeszcze bardziej tajemnicze.  Czy Kerstin Gier lepiej pisze o czasie, czy o snach?

Continue reading →

Powiedz tarociku, kto morduje w psychiatryku? czyli „Głosy” Ursuli Poznanski

Ursula Poznanski „Głosy” (III tom)

Drugi kryminał, trzecie zaskoczenie i pierwszorzędna intryga – tak wygląda Ursula Poznanski w moich liczbach. Z pozoru mieszanka wybuchowa: tarot, psychiatryk, słyszenie głosów, romans i garść trupów. Niejednemu autorowi by to się spieniło, zwarzyło i nie urosło, ale nie Poznanski, która bez pośpiechu doprawia śledztwo nowymi wątkami, na tyle rozbudzając czytelniczy apetyt, że trwa się z jej powieścią do ostatniej strony, by pożreć w całości to upieczone w dobrej formie kryminalne ciastko.

Continue reading →

[PREMIEROWO] O psiotworach i ośmioletnich rycerzach z Miamas, czyli „Pozdrawiam i przepraszam” Fredrika Backmana

Fredrik Backman „Pozdrawiam i przepraszam”

Bycie kimś szczególnym jest najlepszym sposobem, aby być kimś innym.

Lubię książki pokręcone, z zawoalowanym przekazem, które w miarę wgłębiania się w treść nie tylko pobudzają czytelniczy apetyt, ale przede wszystkim wyobraźnię. Lektury wręcz specyficzne, napisane w tajemnym języku, które nie trafią do każdego, bo po prostu trzeba być innym, żeby pojąć ich sens. Innym jak Elsa, innym jak jej osiemdziesiąt lat starsza babcia. Podejmiesz rękawicę i zostaniesz rycerzem z Miamas, gotowym zmierzyć się z cieniami?

DZIŚ PREMIERA „Pozdrawiam i przepraszam” Fredricka Backmana!

Continue reading →

O jeżu i zającach pędzących z GPS-em, czyli „Polowanie” Ursuli Poznanski

Ursula Poznanski „Polowanie” (I tom)

Jestem ludkiem, który najlepsze kąski zostawia na koniec, a wtedy zmniejsza tempo jedzenia, delektując się każdym gryzkiem, żeby jak najdłużej czuć smak jakiegoś frykasa. Podobnie rzecz ma się, jeśli chodzi o książki – lubię czasem w nich trochę „posiedzieć”, a nie pacnąć w kąt, jako szybko odfajkowana kolejna pozycja na liście. Niektóre książki na to po prostu nie zasługują. 🙂

Continue reading →

O pajączku, który przecież raz powiedział prawdę, czyli „Pajęczyna” Agathy Christie

Agatha Christie „Pajęczyna”

Czy Christie nie porwała się z motyką na Słońce, tworząc sztukę, której akcję rozegra jednego dnia, w jednym pomieszczeniu i to jeszcze bez udziału szlachetnego Poirota lub choćby dziergającej na drutach panny Marple? Ależ skąd! Królowa Kryminału pokazała klasę, robiąc z morderstwa może lekką farsę, ale jakże przyjemną w odbiorze.

Continue reading →

Nie wszystko zło(to), co się świeci, czyli „Onyks” Jennifer L. Armentrout

Jennifer L. Armentrout „Onyks” (II tom serii Lux)

Więcej Daemona – te słowa myślę, że towarzyszą niejednej czytelniczce, zwłaszcza zadowolonej po lekturze pierwszego tomu serii „Lux”. I oto Armentrout spełnia nasze oczekiwania, rozgrzewając nasze serducha i policzki nieziemskim zielonookim facetem do schrupania. Mrau!

Continue reading →

Przygoda z gadem, który świeci… przykładem czyli „Obsydian” Jennifer L. Armentrout

Jennifer L. Armentrout „Obsydian” (I tom serii Lux)

Zaczęłam przygodę z Armentrout od jej serii „Dark Elements” i od razu poczułam to „coś” do literek autorki. Postanowiłam cofnąć się jednak kilka lat do tyłu i zobaczyć, jak sobie radziła w serii „Lux”. Gacie mi spadły z wrażenia – tyle mogę powiedzieć i dorzucić jeszcze: łaaał!

Continue reading →

Mamlę tyłem ciuszek z kojotem, czyli „Silver. Trzecia księga snów” Kerstin Gier

Kerstin Gier „Silver. Trzecia księga snów” (III tom trylogii)

Czerwona okładka dołącza do poprzednich tomów Silvera, żeby cieszyć oko jako naprawdę śliczna ozdoba biblioteczki. Ale przecież książek nie należy oceniać tylko po okładce, więc słów kilka o tym, jak Kerstin Gier zakończyła swoją senną trylogię. Czy warto zapamiętać te tytuły?

Continue reading →

Tramwaj zwany pogmatwaniem czyli „Idealna” Magdy Stachuli

Magda Stachula „Idealna”

(…) w dzisiejszych czasach wszystko jest zarazem prostsze i trudniejsze.

„Idealna” wpadła mi w oko jeszcze, kiedy była w zapowiedziach portalu lubimyczytać.pl. Sam opis książki, ta okowa okładka sprawiły, że poczułam się na tyle powieścią zaintrygowana, że chciałam ją zdobyć i przekonać się na własnej skórze, co pisarka z Krakowa ma do zaoferowania czytelnikom. Wygrałam książkę w konkursie, więc przywędrowała do mnie z dedykacją. Miłe to bardzo, zwłaszcza, gdy lektura również nie jest klapą!

Continue reading →

BOOK TOUR ze „Spójrz mi w oczy, Audrey” Sophie Kinselli – ZAPISY!

book tour Audrey
Kusi Cię Stworek, kusi rzucająca się w oczy okładka.
Nurtuje Cię pytanie: „po co jej te okulary?”, „o co chodzi z tym filmem?”, ale nie wiesz, czy będziesz mieć okazję przeczytać tę książkę.
BĘDZIESZ MIEĆ! 🙂  Listonosz chce przynieść ją właśnie Tobie! 😀
Nie wykręcaj się więc zalegającym stosikiem książkowym, bo tę lekturę czyta się naprawdę szybko i może okazać się właśnie dobrym „rozrusznikiem” przed zalegającą książkową cegłą!
Sophie Kinsella i „Spójrz mi w oczy, Audrey” (kliknij, żeby poznać moją opinię o książce) – nie znasz – poznaj! 🙂 Mało o niej się mówi, a myślę, że warto powiedzieć więcej, bo to nie jest głupkowata powieść dla młodzieży, ani też słodkie romansidło. Takiej Kinselli jeszcze nie znałeś!
To co? Dasz się skusić? 😉

Continue reading →