„Przeczytaj, zanim zabijesz swoją matkę”, czyli „Łyżeczka” Izabeli Szylko

by Stworek vel Oka // 28 października 2015 // 16 Comments

Starzy jesteśmy wtedy, gdy większość ludzi wolałaby, żebyśmy już nie żyli. „Łyżeczka” jest książką, która mnie zaskoczyła i poruszyła. Niepozorna okładka, krzyczący nad nazwiskiem autorki (swoją drogą pierwszy raz o niej słyszałam, choć to już druga jej książka!) napis: Przeczytaj,... Continue reading →

A przed nią bieży pingwinek, a nad nią lata… giez, czyli powieść epistolarna Marii Semple

by Stworek vel Oka // 23 października 2015 // 14 Comments

Czy jeśli jesteś w cudzym domu, nie masz czasem ochoty zerknąć do szuflady, żeby zobaczyć co też jest ukryte przed ciekawskim okiem? A czy kiedy ktoś, czytając w twojej obecności e-maila, uśmiecha się, a może nawet zaśmiewa, czy nie korci... Continue reading →

Wciąż żywy humor w „Martwym Jeziorze”, czyli słów kilka o debiucie Olgi Rudnickiej

by Stworek vel Oka // 18 października 2015 // 14 Comments

w 2008 roku dwudziestoletnia Olga Rudnicka wydaje swoją pierwszą książkę. Nie zaczyna od ckliwej obyczajówki, nudnego dramatu, przewidywalnego dreszczowca. Porywa się na humorystyczną opowieść, w którą wplata kryminalny smaczek, romantyczną nutkę pikanterii i całkiem niezłe tło obyczajowe, a może raczej... Continue reading →

Do wiary nie potrzeba rąk i nóg, czyli o „Niezwyciężonym” Nicka Vujicic’a

by Stworek vel Oka // 16 października 2015 // 8 Comments

Mam nadzieję, że ty i ja wykażemy się taką samą determinacją, odwagą i wytrwałością, żyjąc naszą wiarą i stosując ją w działaniu, tak byśmy byli błogosławieństwem dla innych ludzi. Nick Vujicic nie ma rąk, ani nóg. Od zawsze. Niepełnosprawność jednak... Continue reading →

Diabeł tkwi w… korporacji, czyli nowa powieść Olgi Rudnickiej

by Stworek vel Oka // 13 października 2015 // 12 Comments

Kaca leczy się na różne sposoby: jedni zagryzają go jajecznicą, inni piją sok pomidorowy. A czym wyleczyć kaca po kiepskiej lekturze? Czy na pewno zadziała „klin klinem”? Mam wątpliwości… A może antidotum jest diabelski miodzik Olgi Rudnickiej? 🙂 Continue reading →

W Sandomierzu pieką placki, a ja mówię: basta Szacki! – czyli słów kilka o „Ziarnie prawdy” Miłoszewskiego

by Stworek vel Oka // 11 października 2015 // 14 Comments

Jeśli Grześ, idąc przez wieś, zbierałby zamiast piasku „ziarna prawdy”o których mowa w książce, to Polska zamieniłaby się w Saharę. Jeśli z każdą kobietą, pierw obejrzaną seksistowskim okiem, ląduje się w łóżku, to pan Szacki powinien pomyśleć o przeszczepie pewnego... Continue reading →

Masz doła? Pokoloruj bazgroła! – czyli „Doodle Invasion”

by Stworek vel Oka // 9 października 2015 // 4 Comments

Moda na kolorowanki, jako sposób na odstresowanie, jest już chwilami uciążliwa. Powstaje pierdyliard obrazków, mniej lub bardziej fantazyjnych, ceny kredek idą w górę, wydawnictwa prześcigają się, które więcej książeczek wypuści na rynek. Książkomaniacy i obrońcy przyrody biadolili na „Zniszcz ten dziennik”,... Continue reading →

Zakazany romans w zakazanej książce, czyli „Kochanek Lady Chatterley” Lawrence’a

by Stworek vel Oka // 5 października 2015 // 6 Comments

Połączenie romansu, filozoficznych wynurzeń na temat nieśmiertelności, prawdy i miłości, okraszone peanem na cześć penisa… a to wszystko po to, żeby ukazać różnicę klasową, mentalność wielkopańskości początków XX wieku – no cóż, jak dla mnie, okazało się to nieco przekombinowane.... Continue reading →

„Ostatnie lato w Nebrasce”, czyli nie-kryminał Nele Neuhaus

by Stworek vel Oka // 2 października 2015 // 14 Comments

Nele Neuhaus postanowiła swoją twórczością podbić serca większości grup wiekowych. Seria „końskich” książek o Elenie i Charlotte rozgrzewa wyobraźnię młodych nastoletnich dziewcząt, a kryminalne potyczki Olivera von Bodensteina i Pii Kirchhoff są prawdziwą ucztą dla starszych czytelników. Tym razem mamy obyczajówkę... Continue reading →

Jak alfa i omega, początek i… „Kurtyna”, czyli pożegnanie Poirota

by Stworek vel Oka // 25 września 2015 // 5 Comments

Bo widzi pan, ludzie na ogół boją się wyroku. Wolą wiadomości uspokajające. Po lekarzu spodziewają się słów otuchy i nadziei. Wolą łagodny syropek od gorzkiej prawdy. I to syropek podawany małymi porcjami. W końcu zdarzają się czasem cuda. Wielki powrót... Continue reading →

Na początku było… Styles, czyli pierwsze spotkanie z Poirotem

by Stworek vel Oka // 19 września 2015 // 5 Comments

Poirot był drobny, niski i miał bardzo dziwaczną powierzchowność. (…) Schludność jego ubioru była wręcz nieprawdopodobna; sądzę, że pyłek na rękawie sprawiłby małemu Belgowi więcej bólu niż rana zadana pociskiem karabinowym. (…) Jako detektyw uchodził za gwiazdę pierwszej wielkości i... Continue reading →

„Co robią mrówki?”, czyli gdzie mrówka nie może, tam mrówkę pośle

by Stworek vel Oka // 13 września 2015 // 2 Comments

W swym mrowisku, pełne werwy mrówki mrowią się bez przerwy, a świerszcz zbytnio się nie trudzi, na czym zagra, gdy się zbudzi? Są książeczki, które trzeba przetestować na dziecku (oczywiście humanitarnie! ;)). Często rodzic/ciocia/wujek/babcia kupuje bajeczkę, bo to JEGO oczarowały... Continue reading →

„Przyjdź i zgiń”, czyli jakie kryminały czyta Poirot

by Stworek vel Oka // 11 września 2015 // 9 Comments

4:13 i cztery zegary. Stenotypistka martwiąca się, że niewidoma nadepnie zwłoki leżące w bawialni za sofą. Fikołek i blizna za uchem. Rudy kot i teatralna lornetka. Poirot i jego remont. Czy to wszystko można jakoś sensownie połączyć, żeby wyszła z... Continue reading →